Şimdinin masalları nasıllar bilmiyorum. Benim çocukluğumda masallar acımasızdı; büyükanneyi yiyen kurt, acımasız ve hain üvey anne, soğuktan kibrit yakarak korunmaya çalışan çocuklar, aşık olduğu kızı makyajsız tanıyamayıp ancak ayakkabısıyla bulabilen prens.. Bu masallarla büyüyen çocukların bilinçaltlarının dünyanın şuanki durumunu açıkladığını anlatan bir makale okumuştum. Bence biz bu kadar iç karartıcı masalları hayallerimizle kurtarıyor, o denli etkilenmiyorduk.
Bazen de öykü ne kadar çekilmez de olsa içindeki resimler için okunuyordu kitap. Ayşegül’ün kıyafetleri mesela, ilkokul 1. sınıfta moda ikonumuzdu Ayşegül.
Çocukluğun masal diyarı kralı Andersen’i anmayalı oldukça zaman olmuştu. Ukraynalı sanatçı Vladislav Erko‘nun bir Andersen masalı Karlar Kraliçesi için yaptığı illüstrasyonları görünce bir an duraksadım, renkler, kompozisyon, ifade.. 7 yaşındaki bir çocuğun hayallerinde ki gibi ayrıntılı üstelik.
Daha fazla görsel için şuraya.
2 Yorum
Euphoric
8 Ocak 2011 at 18:43işte şimdi canevimden vuruldum
ne kadar harika bi blog buuu
burçak yıldırım
8 Ocak 2011 at 18:44çok teşekkür ederiz euphoric 🙂