Ben internette gezinme sürecimi sürrealistlerin ‘otomatik yazı’sına benzetiyorum. Bir şeye bakarken diğeri geliyor aklıma, diğeri ötekisini getiriyor. Bugünkü yolculuk biraz karışık.
Klip ve özellikle de animasyonun orijinali René Magritte’i çağrıştırıyor. Magritte’in resimlerinde ki o ünlü bürokrat tipli adam sizce de Khrjanovsky’nin armonicayla dönüştürmek istediklerine benzemiyor mu? Bu animasyon 1968’de yapılmış, Magritte ise 1967’de ölmüş. Ölmeden önce özellikle de sürrealist resimlerinin en popüler olduğu dönemde, Khrjanovsky’yi de etkileyebileceğini varsayıyorum.
René Magritte sağken de söylenen şehir efsanesine göre, ressam henüz çocukken intihar eden annesinin sudan çıkarılışını, annesinin o çürümüş vücudunu, özellikle de elbisesinin yüzünü kapatışını unutamamış. O yüzden tüm resimlerinde figürlerin yüzlerini bir şekilde kapatıyormuş. Magritte tabii ki bunu tamamen reddediyor ve söylentilere haklı olarak kızıyor. Çünkü bu söylentilerin gerçek olma ihtimali, yüzün önüne konan elmayı herhangi bir elma kılıyor. Eğer Khrjanovsky, Magritten etkilenmişse işte o elma herhangi bir elma olmaktan çıkıp, seçilmiş elmanın ‘sureti’ oluveriyor.
Khrjanovsky:
Magritte:
Bir de hazır ‘Glass Harmonica’ demişken, Tchaikowsky’nin 1892 de yaptığı ” Dance of the Sugar Plum Fairy” sini glass harmonicasıyla çalan William Zeitler’i izlemeden geçmek olmaz .
3 Yorum
ismail marazi
28 Eylül 2009 at 16:09ismail beğendi
"yamukprenses"
7 Temmuz 2011 at 15:57ne güzel yazı olmuş bu(: güzel tespit, haklılık payıda yüksek tespit…
burçak yıldırım
7 Temmuz 2011 at 15:59prensescim çok sevindirdi öyle düşünmen.