Neyse efendim, mezun oluyoruz ya kızlarda bir telaş aman en giysem, sen ne giyeceksin pişti olmayalım filan. Ben de muhalifim ya, ne balosu ne saçma filan diyorum. Herkesi balo fikrinden vazgeçirdikten sonra, çat diye bir telefon geldi fakültemizin dekan yardımcısından, “baloda mezunları temsilen, örnek öğrenci olarak konuşma yapar mısın?” diye sordu zarif bir ses. O an dondum, o an bittim. Tabii büyük bir sevinçle kabul ettim ama, onca yaptığım anti propagandayı da bir güzel afiyetle yedim. Baloda tek başıma, tanımadığım kalabalıklara konuşmamı yaparken, aferin Burçak, ne güzel ikna etmişsin arkadaşlarını diye iç geçiriyordum.