Hayatımın sondan bir önceki sınavına gireceğim yarın, cuma ise bitiş çizgisini göğüsleyeceğim. Onca yıllık öğrencilik hayatım boyunca çalıştığım dersler, girdiğim sınavlar sürekli değişti. İlkokuldan itibaren hep dershanelere gittim hafta sonları, bir düşününce neredeyse tüm çocukluğum boyunca hafta sonları öğleden sonraya kadar bir uyku çekmemişim. Bir fenci oldum, bir eşit ağırlıkçı; onlarca çeşit sınav yöntemi.. At yarışına benzetirler ya bu sistemi, evet tam olarak öyle: Bir atın vücudu bizden farklı olarak laktik asit salgılayamaz, beyni yorulduğunu anlayamaz ve at koşmayı durdurmaz, koşunun ortasında çatlar ve ölür. Etrafımdaki insanlar gibi çok uzun süre ben de kendimi öldürenlerdendim, öss benim için çok derin ve kötü anlamlar taşır.
Sonra, sağolsun laktik asitlerimin de yardımıyla, üniversitede “üşeniyorum öyleyse yarın” mottosunu benimsedim ve hayatım boyunca uyumadığım kadar öğleden sonra uykusu uyudum. Bir attan farklı olarak, kış uykusuna yatan bir ayı kadar belki de:)
Üniversite hayatım boyunca hiç boş durmadım ama her zaman sınav dönemleri en çok “birşeyler” yapmak istediğim zamanlardı. Diyette ve çikolata arzulayan kadınlar gibi, sınav zamanları kitap okumak, film seyretmek, bir şeyler çizmek- yazmak hayali kurardım. Hala da öyle aslında, sınav dönemi en verimli olduğum dönem. Sınava çalışmaktan kaçmak için harika şeyler yapabilirim.
Nitekim, yarın 11.00’de sınavım var ve gecenin 4’ü, ben burada bunları yazıyorum. Yazmakla da kalmayacağım elbet, saatlerdir “çalışmaktan sıkılınca” gezindiğim sitelerden topladığım birkaç (abuk) şey..
Belki de sınavlara çok şey borçluyumdur, kendisinden kaçarken yeni yollar keşfettiğim için.
7 Yorum
Nihan SARI, Illustrations.
9 Haziran 2010 at 05:36iyi şanslar o zaman.son cümlene katılıyorum.her sınav sonrası özellikle de son olanlardan sonra 10cm.havadan yürüdüğümü farkettim.yerçekimi bitiyor.
burçak yıldırım
9 Haziran 2010 at 11:33teşekkürler nihancımm 🙂 iyi geçti veeee bir tane kaldı. teker teker gelsinler! ehehehe
"yamukprenses"
10 Haziran 2010 at 18:37üzücü be öğrencilik hayatının bitişi, resmen artık büyük oluyorsun! insanın kendisine muamelesi bile farklılaşıyor ve üzgünüm ama "ben bundan sonraki hayatımı da böyle öğrenci gibi yaşarım ki!" bir hayal olarak kalıyor…
ah burçak! yazarken daraldım ben(:
burçak yıldırım
10 Haziran 2010 at 20:04ah yamuk prensescim, sırf öğrencilik hayatım bitmesin diye yüksek lisansa devam edecektim ki bu mantığın çok saçma olduğunu fark ettim. kaçış yok! iş hayatı, yapacağım işi sevmemek beni korkutuyor biraz. öğrenciyken de çalıştım ama o zaman kazandığım paralar ekstraydı, hepsi bir haftada yenmek üzere kazanılıyordu 🙂
bir de birkaç kişiden iyi ki mezun oldum, iş hayatı daha stressiz diyen de duydum ? garip ama öylesi de var.
ben böyle dertli konularda susamıyorum bir türlü. neyse sustum 🙂
"yamukprenses"
10 Haziran 2010 at 20:32işi seven insanlar var demek… yanlış insanlardan akıl alma burçak! gelme bu oyuna.
ama allahtan senin yaratıcılığını konuşturabileceğin bi işin olucak. yüreğimi biraz serinletiyor bu düşünce. ve biz eminimki "iyi ki burçak var" diycez yaptıklarına bakınca 🙂
burçak yıldırım
10 Haziran 2010 at 20:37Allahımm ne güzel bir yorum bu! Ama bir işim yok henüz, bir fikrim de yok. Cv'mi hazırlıyorum, rastgele diyeceğim 🙂
işim olmazsa bile bu yorumuna bakıp mutlu olabilirim.
işim olunca da sana hemen haber vericem, buluşup kutlayalım 🙂
"yamukprenses"
11 Haziran 2010 at 11:58(: oleyy